Anasayfa
Nerden
Meslek
Yaş
Mesaj Sayısı
Karizma
Kayıt tarihi
tarafından Dilin acı söyledi yüreğimse kabullendi..
Bugün bir başkaydı hayat,böylesi duyguları hiç yaşamamıştım.
İlk defa ağır geldi masa başında akşam etmek...
Dokunsalar ağlayacağım sanki,yanlız kalmaya hiç bu kadar ihtiyacım olmamıştı..
Ve gece oldu sen düştün aklıma...
Bir değişiklik yapmak istedim.Bu gece o uzun yolu yürüyerek evime gidesim geldi...
Ve yürüdüm, seni düşünerek yürüdüm...
Ayaklarımın nereye doğru gittiğini düşünmeden yürüdüm...
Birden gözüm gökyüzüne takıldı,ne kadarda çok yıldız vardı...
Uzun zaman sonra ilk defa gökyüzünü bu kadar mavi ve belirgin gördüm...
İstanbul unutulmayacak bir gece yaşıyordu sanki...
Daha dün gece, birtek yıldız bulamazken gözler, bu gece
sokaklar, caddeler yıldızların ışığıyla aydınlanıyordu sanki..
Bir tarafım acıyor.Bir tarafım huzurlu..
O kadar karmaşığımki ağlıyormuyum ne
Yoksa gözüme tozmu kaçtı?
Ama yok ağlıyorum galiba sözlerin geliyorda aklıma,gözler damla tanecikleriyle
Boşaltıyor içimi,yetmiyor bide gülüyorum...
Hem ağlayıp hem gülmek böyle birşey oluyor galiba..
Ne kadarda çok ağlıyorum ben bu aralar yanlızlığımdanmı yoksa sensizliğimdenmi!!!
Bilmiyorum ama hep ağlamak istiyorum...
Irmaklar kadar ağlamak yolun sonuna kadar ağlamak istiyorum...
Ah bide şu ağlarken aptal gibi gülüyorum öylece anlamsız gülüşler...
Seninle yaşadığım günler anısınamı gülüyorum acaba!!!
Yol sonuna geliyorum.Sokaklar ne kadar sessiz, kimsecikler yok...
Ama kim olabilirki saat gecenin ikisi, günden güne daha bir yanlızlaşıyorum...
Biliyormusun, bazen tanımadığım yüzleri bile özlüyorum...
Bu yüzdende bazen gidesim geliyor en kalabalık semtlere, insanlar arasında yürüyesim geliyor..
Ama yapamıyorum, gözyaşlarımı kimselere göstermek istemiyorum...
Galiba bu yüzden çoğu zaman yanlızlığı seciyorum...
Gittiğin günden beri heryer dar, her yer sıkıcı, her yer bunaltıcı...
Seni unutmaya yeğliyorum kendimi binbir çaba sarfediyorum,
ama her dafasında sözlerin çınlıyor kulaklarımda,ağlayışın geliyor aklıma
O ışıl ışıl bakan gözlerin,yumuşacık ellerin,atamıyorum içimden
sana kıymaktansa kendime kıymayı tercih ediyorum..
Her ne kadar sözün acıtsada yüreğim o acıyı kabul buyursada olmuyor
yapamıyorum.
Ben seni unutamıyorum...
Bugün bir başkaydı hayat,böylesi duyguları hiç yaşamamıştım.
İlk defa ağır geldi masa başında akşam etmek...
Dokunsalar ağlayacağım sanki,yanlız kalmaya hiç bu kadar ihtiyacım olmamıştı..
Ve gece oldu sen düştün aklıma...
Bir değişiklik yapmak istedim.Bu gece o uzun yolu yürüyerek evime gidesim geldi...
Ve yürüdüm, seni düşünerek yürüdüm...
Ayaklarımın nereye doğru gittiğini düşünmeden yürüdüm...
Birden gözüm gökyüzüne takıldı,ne kadarda çok yıldız vardı...
Uzun zaman sonra ilk defa gökyüzünü bu kadar mavi ve belirgin gördüm...
İstanbul unutulmayacak bir gece yaşıyordu sanki...
Daha dün gece, birtek yıldız bulamazken gözler, bu gece
sokaklar, caddeler yıldızların ışığıyla aydınlanıyordu sanki..
Bir tarafım acıyor.Bir tarafım huzurlu..
O kadar karmaşığımki ağlıyormuyum ne
Yoksa gözüme tozmu kaçtı?
Ama yok ağlıyorum galiba sözlerin geliyorda aklıma,gözler damla tanecikleriyle
Boşaltıyor içimi,yetmiyor bide gülüyorum...
Hem ağlayıp hem gülmek böyle birşey oluyor galiba..
Ne kadarda çok ağlıyorum ben bu aralar yanlızlığımdanmı yoksa sensizliğimdenmi!!!
Bilmiyorum ama hep ağlamak istiyorum...
Irmaklar kadar ağlamak yolun sonuna kadar ağlamak istiyorum...
Ah bide şu ağlarken aptal gibi gülüyorum öylece anlamsız gülüşler...
Seninle yaşadığım günler anısınamı gülüyorum acaba!!!
Yol sonuna geliyorum.Sokaklar ne kadar sessiz, kimsecikler yok...
Ama kim olabilirki saat gecenin ikisi, günden güne daha bir yanlızlaşıyorum...
Biliyormusun, bazen tanımadığım yüzleri bile özlüyorum...
Bu yüzdende bazen gidesim geliyor en kalabalık semtlere, insanlar arasında yürüyesim geliyor..
Ama yapamıyorum, gözyaşlarımı kimselere göstermek istemiyorum...
Galiba bu yüzden çoğu zaman yanlızlığı seciyorum...
Gittiğin günden beri heryer dar, her yer sıkıcı, her yer bunaltıcı...
Seni unutmaya yeğliyorum kendimi binbir çaba sarfediyorum,
ama her dafasında sözlerin çınlıyor kulaklarımda,ağlayışın geliyor aklıma
O ışıl ışıl bakan gözlerin,yumuşacık ellerin,atamıyorum içimden
sana kıymaktansa kendime kıymayı tercih ediyorum..
Her ne kadar sözün acıtsada yüreğim o acıyı kabul buyursada olmuyor
yapamıyorum.
Ben seni unutamıyorum...
